44/46
Dört yetenekli uzaylı müzisyen, onları insan kılığına sokan ve gerçek kimliklerini unutup The Crescendolls gibi ruhsuz kurumsal pop çalmaları için yeniden programlayan bir yapımcı tarafından kaçırılır. Bir noktada monitörde bir futbol maçı gösterilir; oynayan takımlar Japonya ve Fransa’dır. İki işbirlikçi, Daft Punk ve Leiji Matsumoto, Fransız ve Japon’dur. Sonuç, Fransa için 2 ve Japonya için 1, her ülkeden kaç kişi olduğunu gösterir. Çeşitli enstrümanlardaki tel sayısı yanlıştır. Daft Punk: Aerodynamic (2001)’den düzenlenmiştir. One More Time Vokaller Romanthony tarafından (Thomas Bangalter (T. Bangalter olarak), Guy-Manuel De Homem-Christo (G-M de Homem-Christo olarak), Romanthony (A. Moore olarak)) Sözler Romanthony tarafından (Anthony Moore olarak, diğer adıyla Romanthony) "More Spell on You" adlı parçadan bir örnek içerir Eddie Johns (adı geçmiyor) tarafından yazıldı ve seslendirildi. Label/Virgin France izniyle. "Bir kez daha", bu filme olan sevgimi yaymaya çalışacağım. Bu film büyülü, müzikleri güzel, sanki yukarı kaldırılıyormuşsunuz gibi hissediyorsunuz, sanki "aerodinamik"siniz. Hikaye çok basitleştirilebilirdi, temelde kahramanın kadını rüyalarından ve müzik grubunu («Crescendolls») kötü bir yapımcıdan kurtarmak için "daha güçlü, daha iyi, daha hızlı, daha güçlü" olması gereken bir "dijital aşk" hikayesi. Animasyon Leiji Matsumoto’nun müziği basitçe güzel; örneğin, Dünya’da bir şehri gördüğünüz "gece görüşü" (muhtemelen Tokyo’dan esinlenmiştir) nefes kesici. Ancak bu filmin gerçek "süper kahramanları" Daft Punk. Bu adamlar iyi müziğin " «high life», bizi nasıl harekete geçireceklerini, «bizim hakkımızda bir şey» nasıl keşfedeceklerini biliyorlar. İster bir «voyager» mekiği olsun ister olmasın, sizi bu uzay yolculuğuna çıkarmasına izin verin, onu «veridis quo» bulacaksınız. Bu bir «kısa devre» (sadece 68 dakika, «Discovery» albümünün süresi bu kadar) 😉 ama sonunda, kendinizle yüz yüze geldiğinizde, daha fazlasını istediğinizi hissedebilirsiniz, sanki asla «çok uzun» olamazmış gibi.